लेख

एउटा घटना ....

डा. मधुकृष्ण श्रेष्ठ "माधुर्य"

मस्कोको एउटा सुन्दर क्याफे |
वरिपरि ठूलो पार्क |
साँझको सन्नाटालाई चिरेर हाम्रो साहित्यिक जमातको कविताहरु जमिरहेका थिए ....

म कविता बाँचिरहेको थिएँ :

"...
.पिएर मलाई आँखाले बेस्सरी
तिमीले रित्याउन नसकेको मेरो अस्तित्व
दिएर नरित्तिने चोखो माया जस्तै
शुभ्र, अनन्त र अनमोल लागिरहेछ ..."